ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ(Δ ΜΕΡΟς)

Η σοβιετοτουρκική προσέγγιση οδηγεί τους Ρώσους στην αρνητική αντιμετώπιση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων της Ανατολής. Υπάρχουν καταγγελίες για παραδώσεις Ποντίων στους Τούρκους από αμερικανούς στρατιωτικούς στο λιμάνι της Αμισσού. Η συντριβή των Αρμενίων άρα και η απελευθέρωση μεγάλου τουρκικού στρατεύματος από την μια και η άρνηση της Ελλάδας να βοηθήσει από την άλλη καθορίζουν και το αποτέλεσμα. Μετά την προσωρινή ανακωχή τα πράγματα αλλάζουν. Το 1922 οι Τούρκοι έχουν μετατρέψει τον Πόντο σε κόλαση. Αν οι Έλληνες του Πόντου εξοντώνονται με εκτοπίσεις και σφαγές, για τους ηγέτες και διανοούμενους του ποντιακού κινήματος επιφυλάσσεται άλλη μοίρα. Το Ειδικό Δικαστήριο της Ανεξαρτησίας που εδρεύει στην Αμάσεια και έχει σαν μοναδικό στόχο το ποντιακό κίνημα, εκδίδει εκατοντάδες θανατικές αποφάσεις. Περίπου 450 Πόντιοι πεθαίνουν στις κρεμάλες της Αμάσειας. « Πτώματα πτώματα παντού πτώματα, σε όλο το μήκος της πορείας παντού πτώματα...» Σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο μνημείο έξω από την Κερασούντα αφιερωμένο στον δολοφόνο του Πόντου Οσμάν για να τους θυμίζει την γενοκτονία που προκάλεσαν στους Έλληνες, και άλλο ένα μνημείο στην Αμάσεια, στην πλατεία, όπου κρέμασαν την ποντιακή ηγεσία για να θυμούνται την νίκη τους πάνω στο ποντιακό κίνημα. Μετά την συνθήκη της Λωζάνης, όσες αντάρτικες ομάδες επιζούν, κατεβαίνουν στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας και νοικιάζοντας ή καταλαμβάνοντας πλοία έρχονται στην Ελλάδα ή καταφεύγουν στην Ρωσία. Το 1914 οι Έλληνες του Πόντου αριθμούσαν ως Ορθόδοξοι Έλληνες 696.000 Μουσουλμάνοι Έλληνες 190.000 Κρυπτοχριστιανοί 93.000 Πόντιοι Ρωσίας 650.000 ΣΥΝΟΛΟ ΕΛΛΗΝΩΝ 1.629.000 ΣΥΝΟΛΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ 2.500.000 . Μετά το τέλος του Α Παγκόσμιου Πολέμου παραμένουν στον Πόντο μόνο 464.000 Έλληνες. Ο συνολικός αριθμός των δολοφονηθέντων Ελλήνων μέχρι τον Μάρτιο του 1924 στον Πόντο, φτάνει τα 353.000 άτομα. Αν σ αυτό το νούμερο προσθέσουμε και τους 700.000 Έλληνες της Ιωνίας που δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό, καταλήγουμε στο εφιαλτικό νούμερο 1.050.000. Αυτός είναι ο φόρος αίματος που πλήρωσε ο Ελληνισμός της ανατολής. « Οι Ελληνίδες όσες ήταν ωραίες και νέες, πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα του Ικονίου...» Άφαντη η ιστορία των Ποντίων .. ...Η ιστορία της καταστροφής, το χρονικό της συγκλονιστικής γενοκτονίας, έχει φτάσει στις μέρες μας μόνο με τον λυγμό των ξεριζωμένων. Κι όλοι στηρίζουν το αίτημα που τόσο έχει βραδύνει: να αναγνωριστεί η γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Δεν είναι συναισθήματα εκδίκησης που υπαγορεύουν την πρόταση αυτή, αλλά η ανάγκη απονομής Δικαιοσύνης στα θύματα, μα και στην ανθρωπότητα ολόκληρη. Και πριν απ' όλα, η προστασία του ανθρώπινου γένους.. Είναι ανάγκη να πάψει πια το φρικτό έγκλημα της γενοκτονίας να αποτελεί εύκολη λύση των διεθνών προβλημάτων.

Πηγές :
Ιστορικό Λεύκωμα-Ανθολογία (ΠΟΝΤΟΣ)
Ιστοσελίδες